စာကိုကြည့်တဲ့အခါ
စေ့စပ်မှုလဲရှိ၊စူးစိုက်မှုလဲရှိဖို့လိုပါတယ်။
အတွေးမဲ့စိတ်ဆိုပါတော့-
'အတွေး'ဆိုတာ တရားကိုယ်က'ဝိတက္က'စေတသိက်ပဲ။
*သဘာဝအတွေးမဲ့စိတ်က "ဝိတက်မယှဉ်တဲ့
'ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် ၁၀-"ဆိုတာသင်ဖူးသူတိုင်းသိတယ်။
*ဈာန်အစွမ်းနဲ့ဝိတက်မယှဉ်တဲ့စိတ်က
ဒုတိယ,တတိယ,စတုတ္ထဈာန်စိတ်တွေ၊
အရူပဈာန်တွေပါ။
ဒီနေရာမှာမေးခွန်းက
(က)ဈာန်မရပုထုဇဉ်တို့မှာဖြစ်နိုင်တဲ့
အတွေးမဲ့စိတ်။
(ခ)ဈာန်ရပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာဖြစ်နိုင်တဲ့အတွေးမဲ့စိတ်။
လို့မေးလိုက်ရင်..
(က)ကိုဖြေရတာရှင်းတယ်။
(ခ)ကိုဖြေရာမှာ'ဈာန်ရ'ဆိုတဲ့စကားကြည့်ပြီး
ဒုတိယဈာန်စတဲ့စိတ်တွေလောက်ကိုပဲ
မြင်နေတတ်တယ်။
'ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် ၁၀-ဟာ
ဈာန်ရရော၊ဈာန်မရရော'ကာမာဝစရပုဂ္ဂိုလ်'
အားလုံးမှာဖြစ်နိုင်တာကိုမေ့သွားတတ်တယ်။
ဒါကြောင့် စာကြည့်တဲ့အခါ-
"စေ့စပ်မှုရော၊စူးစိုက်မှုရော"ရှိဖို့
အရေးကြီးတယ်။
ကာမပုဂ္ဂိုလ်,ရူပပုဂ္ဂိုလ်ခွဲမေးခဲ့ရင်
ရူပဘုံသားမှာ'စက္ခုနဲ့သောတ'သာရှိတာကိုလဲ
သတိထားရမယ်။
(ဂ)အိပ်ပျော်နေစဉ်ဖြစ်တဲ့စိတ်တွေဟာ
အတွေးမဲ့စိတ်လား၊အတွေးရှိစိတ်လား၊
ဆိုရင်တော့
ပိုစူးစိုက်သတိထားရတော့မယ်၊
ဘဝင်စိတ်ဆိုတာ ပဋိသန္ဓေစိတ်နဲ့အတူပဲဖြစ်လို့
ကာမဘုံသားတို့အိပ်ပျော်နေစဉ်ဖြစ်တဲ့စိတ်ဟာ
'အတွေးမဲ့စိတ်'မဖြစ်နိုင်ဘူး။
ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် ၁၀-ဟာ
ပဋိသန္ဓေကိစ္စ,ဘဝင်ကိစ္စမတပ်တာကို
အငေးကောက်မေးတာမျိုးပါ။
(ဒွေပဉ္စဝိညာဉ် ၁၀ နဲ့ ဒုတိယဈာန်စသည်ကလွဲလို့
ကျန်စိတ်ဟူသမျှဝိတက်ယှဉ်တဲ့အတွက်
ဘယ်ကိစ္စတပ်နေနေ အတွေးမဲ့မဟုတ်ဘူး)
ဒါတွေက"ပထမပြန်ပုစ္ဆာထုတ်ဟန်"တွေပါ။
သုတဓမ္မကတော့
သဘောတရားအဓိကမေးမှာဖြစ်လို့
ဒီလိုကပ်ကပ်သပ်သပ်သရုပ်တွေ
မမေးလောက်ပါဘူး။
စာကြည့်စေ့စပ်စူးစိုက်ရပုံနမူနာအဖြစ်သာ
ရေးလိုက်တာပါ။
